Voor Rianne is het schilderen van mensen een passie, het antwoord op een intellectueel verlangen naar een creatief leven. Als kind al zat zij altijd poppetjes te tekenen, niet wetende dat dit later haar beroep zou worden. Tekenen en schilderen zat ook in de familie, zowel vader als opa hanteerde het penseel.

Hoewel zij na het afstuderen aan de Rijksuniversiteit Limburg te Maastricht een ander vak koos, bleef de creatieve geest in haar actief. In de jaren negentig schilderde zij regelmatig stillevens, in pastel en in olieverf. Later kwamen de portretten, eerst van haar eigen kinderen. Na intensieve lessen te hebben gevolgd bij de portrettiste Marike Bok in Den Haag, kwam er steeds meer vraag naar kinderportretten. In 2001 exposeerde zij met kinderkopjes bij ‘Sterre en Tijl’ in Den Haag. De laatste jaren schildert zij ook volwassenen en heeft zij diverse prominenten op het doek mogen vastleggen.

Bij Rianne ontstaat een voortdurende neiging om diverse onderwerpen en taferelen om te zetten in verf, waarbij het drukke leven met haar gezin haar noopt tot het maken van keuzes.

Zij richt zich thans voornamelijk op het vervaardigen van portretten, waarbij de gelijkenis en een warme uitstraling op het doek het oogpunt vormen. ‘Mensen moeten blij mijn atelier verlaten’.

Rianne heeft zich een losse stijl van schilderen eigen gemaakt. Hierbij geeft zij de voorkeur aan warme aardse tinten, die de felheid van sommige kleuren verzachten en doen samensmelten.

Zij laat zich inspireren door de grote meesters Degas, Cassat, Israëls en Schröder. Haar fascinatie voor mensen en hun karakteristiek is duidelijk uit haar portretten af te lezen.